“Als glaszetter ben je betrokken bij het hele proces”
Reijnders bestaat uit gepassioneerde, enthousiaste medewerkers. Een van hen is Erik Smits (51). Afgelopen maart begon hij als glaszetter. Maar Erik was geen onbekende: hij reed in 2007 al een jaartje in een Reijndersbus rond. Hij besloot terug te komen naar het vertrouwde honk en daar zijn wij maar al te blij mee. “Reijnders is een fijne werkplek én een fijne werkgever. Ik heb het erg naar mijn zin hier.”
De carrière van Erik begon in 1988. Als schilder. Maar al snel stapte hij over naar het glaswerk. Waarom precies? Lastig te zeggen. “Als ik terugkijk naar mijn tijd op de LTS, valt het misschien wel te verklaren. Ik vond werken met glas daar ook het leukste om te doen.”
Werken als glaszetter
“Wat ik leuk vind is dat je als glaszetter bij Reijnders betrokken bent bij het hele proces. Ik heb afspraken staan voor de opname van een opdracht. Hier werk ik vervolgens een offerte voor uit. Is deze akkoord? Dan zorg ik ervoor dat alle materialen er komen. Ik voer de werkzaamheden zelf uit en ik ben bij de oplevering,” aldus Erik. “Je maakt het hele proces mee en haalt zo veel voldoening uit je werk.”
Team
Erik is de enige glaszetter in ons team en werkt dus niet standaard met een collega samen. Maar dat vindt hij niet erg. “Ik kan daar prima mee leven. En we zijn toch een team. Als ik een klus niet alleen kan of als ik hulp nodig heb, vraag ik gewoon een collega-schilder mee. Ook de samenwerking met onze timmerman is goed.”
De dag van Erik ziet er dan ook altijd anders uit. “Het ligt maar net aan waar de drukte ligt. Als ik het druk heb met het zetten van glas, kan het maken van offertes eventjes blijven liggen. Een volgende dag ben ik daar dan weer veel mee bezig. Mijn werk is heel veelzijdig en dat vind ik juist leuk.”
Zeevissen
Maar werken is niet alles. “In mijn vrije tijd vind ik het leuk om te mountainbiken of muziek te maken. Maar mijn grootste hobby is zeevissen. Een keer per jaar ga ik een week naar Noorwegen om te zeevissen. En af en toe prikken we met vrienden een dagje om richting onze eigen zee af te reizen.”
